Van den Booren studeerde aan het Muzieklyceum in Maastricht van 1945 tot 1952 en kreeg trompetlessen bij Hubert Cardous. Daarna in Amsterdam trompet bij Marinus Komst, compositie bij Antoon Maessen, Louis Toebosch, Ton de Leeuw en Kees van Baaren. Van 1956 tot 1967 deed hij verdere compositie-studies aan de Muziek Akademie Basel in Bazel, Zwitserland bij Klaus Huber.

Al op zeventienjarige leeftijd werd hij aangenomen als trompettist bij het Brabants Orkest. Samen met andere musici stichtte hij in ‘s-Hertogenbosch de Stichting Resonans en het Resonans-koperkwintet, beide voor het uitvoeren van hedendaagse muziek. Regelmatig dirigeerde hij ensembles uit het Brabants Orkest. Bij hetzelfde orkest dirigeerde hij ook eigen werk, zoals zijn symfonieën en de eenakters Nu Noch en Huwelijksaanzoek. Na deze periode was hij uitsluitend freelance componist.

Zes achtereenvolgende jaren werd een compositie van hem gekozen voor uitvoering tijdens de Internationale Gaudeamusweken.

Zijn oeuvre omvat symfonieën, kamermuziek, werken voor koor en orgel alsook filmmuziek, concerten voor solo-instrumenten en werken voor harmonie- en fanfareorkest. Enkele werken werden met prijzen (Visser Neerlandiaprijs etc.) onderscheiden, bijvoorbeeld het hobokwartet Estrimi in 1968. In 1994 werd hij door de Koningin tot Ridder in de Orde van Oranje-Nassau benoemd.